Απειρωτάν

 

Έζησε στα μέσα του 5ου αι. Και διακρίθηκε για την θερμή του πίστη, την ευσέβεια και τον φόβο του Θεού. Αγωνίστηκε κατά της αίρεσης του μονοφυσιτισμού , η οποία υποστήριζε την μία φύση του Κυρίου, την θεία .

 

Ο Άγιος μαζί με τους άλλους πατέρες υποστήριξε θερμά και με επιχειρήματα τις δύο φύσεις του Χριστού (την θεία και την Ανθρώπινη κατά το ορθόδοξο δόγμα μας).

Η βία και η τρομοκρατία όμως που ασκήθηκε στους πατέρες της Συνόδου αυτής από τους υποστηρικτές του μονοφυσιτισμού εξανάγκασε τους Πατέρες να αθωώσουν τον αιρετικό Ευτυχή.

 

Ο Αττικός και οι υπόλοιποι πατέρες συναισθανόμενοι το λάθος τους αποκηρύσσουν κι αποδοκιμάζουν την απόφαση της Συνόδου της Εφέσσου και συμμετέχουν στην νέα Σύνοδο , την Δ΄ Οικουμενική που συγκληθηκε το 451 μ.Χ. στην Χαλκηδόνα , όπου υπεραμ΄θνονται της ορθόδοξης αληθείας για την θεανθρώπινη φύση του Χριστού μας.

 

Πέθανε το 457 υπερασπιζόμενος μέχρι την τελευταία του στιγμή την Ορθόδοξη Πίστη.

 

 

 

 

(αποσπάσματα από το βιβλίο “ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ” του Κων/νου Ηρ.Δεσπότη-Εκδόσεις Παρακαταθήκη- Θεσσαλονίκη 2009- β΄ έκδοση)