Απόστολος Αρσάκης
Γεννήθηκε στην Χοταχόβα Κορυτσάς της Βορείου Ηπείρου το 1792 .
Ήταν γιος του Κυριάκου Αρσάκη , ο οποίος ήταν ξάδερφος με τους αδελφούς Τοσίτσα.
Σε ηλικία 12 ετών στέλνεται από τον πατέρα του για σπουδές στο Βουκουρέστι δίπλα στον θείο του Γεώργιο, ο οποίος δραστηριοποιείται με το εμπόριο, για να συνεχίσει τις σπουδές του αργότερα στη Βιέννη, όπου διδάσκεται τα Ελληνικά γράμματα (ο ίδιος ήταν βλαχόφωνος) από τον δάσκαλο του γένους Νεόφυτο Δούκα .
Στη συνέχεια σπουδάζει Ιατρική στη Σχολή της Χάλλης στη Σαξονία και το 1813 ανακηρύσσεται χειρουργός και διδάκτορας της Ιατρικής.
Η αγάπη του για την σκλαβωμένη από τους Τούρκους πατρίδα του είναι τέτοια, που σε ηλικία 19 μόλις ετών γράφει βουκολικό ειδύλλιο σε δωρική διάλεκτο «κατ΄ απομίμηση του Θεοκρίτου» , προσπαθώντας να πείσει τον γνωστό στρατηλάτη της εποχής Μέγα Ναπολέοντα να βοηθήσει στην απελευθέρωση των Ελλήνων .
Ασκεί το επάγγελμα του Ιατρού και γνωρίζει καθολική αποδοχή από τον επιστημονικό κόσμο της Ευρώπης, με την διατριβή του «Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων». Η διατριβή αυτή θεωρήθηκε ότι προάγει την συγκριτική ανατομία και μεταφράσθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες .
Το 1814 εγκαθίσταται στο Βουκουρέστι έχοντας στο ενεργητικό του σημαντικό συγγραφικό έργο ως επιστήμονας
Παράλληλα , απολαμβάνοντας την αποδοχή του κόσμου, ασχολείται με την πολιτική
Το1822 εισέρχεται στη διπλωματική υπηρεσία του ηγεμόνα της Βλαχίας, ενώ την περίοδο 1836-1839 διατελεί γραμματέας επικρατείας του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλέξανδρου Γκίκα.
Το 1857 εκλέγεται βουλευτής για πρώτη φορά και χρηματίζει μέλος τετραμελούς επιτροπής, η οποία ως έργο έχει την ένωση της Βλαχίας & Μολδαβίας, οι οποίες στη συνέχεια θα αποτελέσουν την Ρουμανία.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η σχετική πράξη για την δημιουργία της σημερινής Ρουμανίας φέρει και την υπογραφή του ως “Apostolo Arsaki”.
Το 1860 διορίζεται Υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας και 1862 εκτελεί χρέη Πρωθυπουργού της Ρουμανίας για βραχύ χρονικό διάστημα, αντικαθιστώντας τον δολοφονημένο πρωθυπουργό Μπάρμπο Καρατζίου.
Η ευεργετική του δράση έχει ξεκινήσει όμως μια δεκαετία πριν.
Ένθερμος υποστηρικτής των δικαιωμάτων των γυναικών και της συμμετοχής τους στα δημόσια, σε μια εποχή που οι δυσκολίες της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας στην Αθήνα είναι τέτοιες που αδυνατούν στην εύρεση χρημάτων για την ανέγερση των κτιρίων της, ο Απόστολος Αρσάκης κάθε άλλο παρά αδρανής μένει.
Το 1850 πραγματοποιεί την πρώτη του δωρεά στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία και η αρχή των Αρσακείων Σχολείων είναι γεγονός.
Με δικές του δαπάνες συμβάλλει στην αποπεράτωση του Μεγάρου της οδού Πανεπιστημίου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, το οποίο φέρει το όνομα του και αργότερα το 1866 και το 1871 διαθέτει ιδιαίτερα μεγάλα ποσά για την απρόσκοπτη λειτουργία και συντήρησή του.
Παράλληλα δωρίζει σημαντικά ποσά για την ανέγερση σχολείων και εκκλησιών στην ιδιαίτερη πατρίδα του .
Πεθαίνει σε ηλικία 82 ετών το 1874 στο Βουκουρέστι.