του ειδικού γραμματέα του Συλλόγου Ηπειρωτών Κοζάνης , Μαλάμη Δημητρίου
Επτά δεκαετίες, μόλις, έχουν περάσει από τα ιστορικά γεγονότα που συνέθεσαν το Έπος του ‘ 40 κατά τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-41.
Δυστυχώς το Καλπάκι * (Ελαία) ως σύμβολο μνήμης κι αξιών έχει κάπως ξεθωριάσει στις καρδιές μας.
Τα στοιχεία που συνέθεσαν τον αγώνα των Ελλήνων και σχετίζονται:
- με την αντίσταση ενός μικρού λαού απέναντι σε μια υπερδύναμη της εποχής εκείνης
- με τον αγώνα μιας «αδύναμης» στρατιωτικά χώρας , της πατρίδας μας , απέναντι σε ένα άρτιο πολεμικό στρατό
- με το αίσθημα ευθύνης και πατριωτισμού που επέδειξαν όλοι οι Έλληνες καθώς και της προθυμίας να θυσιάσεις και την ζωή σου όταν αγωνίζεσαι για τα ιδανικά της φυλής σου
- με την μαζική αντίσταση όλων των κατοίκων , με όποιον τρόπο μπορούσε ο καθένας (πολεμώντας , ράβοντας μάλλινα ρούχα, ανοίγοντας δρόμους από τον χιονιά, κουβαλώντας πυρομαχικά πάνω στους ώμους του εκεί όπου τα ζώα δεν μπορούν…)
όλα αυτά σήμερα, δεν είναι στην πρώτη διάταξη των προτεραιοτήτων μας.
Η ευθύνη είναι καθαρά των μεγάλων κι όχι των νεοτέρων.
Εμείς πρέπει να μιλήσουμε στους νέους μας και για την άλλη μορφή της ιδιοσυγκρασίας μας ως Έλληνες.
Καταφέραμε το χρέος τιμής που έπρεπε να δείξουμε σ’ αυτούς που χάθηκαν για μας, να το κάνουμε χρέος μνήμης .
Ας είναι κι έτσι.
Ας σπεύσουμε κι ας φροντίσουμε ακόμη και τώρα οι νέοι μας να ξεχωρίσουν τουλάχιστον το ‘21 από το ’40, την 28η Οκτωβρίου από την 25η Μαρτίου.
Τα ευμενή σχόλια του τύπου της εποχής εκείνης όπως :
"Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν είναι δυνατόν να γίνει αλλιώς, γιατί είστε ΕΛΛΗΝΕΣ. Κερδίσαμε τον απαιτούμενο χρόνο για να προπαρασκευάσουμε την άμυνά μας. Ως Ρώσοι κι ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."(Ραδιοφωνικός Σταθμός ΜΟΣΧΑΣ)
"Η χώρα μας, στην οποία τιμάται ιδιαίτερα η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των ΕΛΛΗΝΩΝ στην Αλβανία και μας συγκινεί τόσο, ώστε, παραμερίζοντας κάθε άλλο αίσθημα αναφωνούμε `ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ'". (Ιαπωνική εφημερίδα, Δεκέμβριος 1940)
"Ο ηρωισμός με τον οποίο η μικρή Ελλάδα αντιμετώπισε τους μεγάλους κινδύνους θα περάσει στους θρύλους και στα τραγούδια των ελεύθερων λαών όλου του κόσμου". (Ραδιοφωνικός σταθμός ΛΟΝΔΙΝΟΥ –BBC-)
ας μας αφυπνίσουν!
Παρήγορα είναι επίσης τα πάντα διαχρονικά λόγια ενός γνωστού μας στρατηγού, μιας άλλης εποχής, του Στρατηγού Μακρυγιάννη: «… η τύχη μας έχει πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος , παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε, τρώνε από εμάς και μένει και μαγιά, και όταν οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν, κι όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν»
Η παρουσίαση της ενότητας «Το έπος του ’40- Ελληνο-ιταλικός πόλεμος» που επιχειρείται μέσα από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Ηπειρωτών Κοζάνης εντάσσεται σ' αυτή την προσπάθεια κι ευλπιστεί να συγκινήσει και να αφυπνίσει μικρούς και μεγάλους.
(Σεπτέμβριος 2010)
*το Καλπάκι βρίσκεται στον Νομό Ιωαννίνων . Υπήρξε το κύριο μέρος της προωθημένης αμυντικής τοποθεσίας Ελαίας (Καλπάκι)-Καλαμά που επέλεξε στο μέτωπο της Ηπείρου η VIII Μεραρχία. Στο χώρο αυτό συμπτύχτηκε ο Ελληνικός Στρατός , σταμάτησε τους Ιταλούς και ξεκίνησε τη νικηφόρα του πορεία για την ανακατάληψη των ελληνικών εδαφών κι εκδίωξης των Ιταλών στα ενδότερα της σημερινής Αλβανίας.