| σάισμα (το): | κλινοσκέπασμα ή στρωσίδι φτιαγμένο από μαλλί τράγου |
| σαλαγάου (ρ.): | διώχνω με φωνές τα ζώα |
| σάματ' (επίρ.): | μήπως |
| σαούρα (η): | μεγάλη ησυχία |
| σαρμανίτσα (η): | κούνια μωρού |
| σγαρλάου (ρ.): | ανασκαλεύω |
| σιάδ' (το): | ίσιωμα |
| σιαμουρλός (ο): | παλαβός |
| σιγκούν’ (το): | μάλλινο υφαντό αμάνικο πανωφόρι, που φορούσαν οι γυναίκες όταν φορτώνονταν |
| σίδερο (το): | δόκανο |
| σιουράου (ρ.): | σφυρίζω |
| σιούτα (η): | κατσίκα χωρίς κέρατα |
| σκ’λί (το): | σκυλί |
| σκ’λίκ' (το): | σκουλίκι |
| σκαμνιά (η): | μουριά |
| σκαφίδα (η): | μεγάλη ξύλινη λεκάνη |
| σκέλ'σμα (το): | μάτιασμα |
| σκιόρεμα (το): | κακομούτσουνος άνθρωπος |
| σκόπ' (το): | ξύλο |
| σκούπρα (τα): | σκουπίδια |
| σ'μπάου (ρ.): | συνδαυλίζω τη φωτιά |
| σούμπρο (το): | το μέσα μέρος του καρυδιού που τρώγεται |
| σουργούν’ (το): | ρεζίλι |
| σπρούχν' (η): | καυτή στάχτη με κάρβουνα |
| σταφνίζομαι (ρ.): | στολίζομαι |
| στούκ’ (το): | χαρτοπαίγνιο |
| στουμπάου (ρ.): | χτυπάω με δάρτι, γουδοχέρι ή πέτρα |
| στραβοτσιάουλος (ο): | αυτός που έχει στραβό σαγόνι |
| στραγγ'λάου (ρ.): | στραμπουλάω |
| σφαϊό (το): | έντονος πόνος |
| σφάλαγκας (ο): | αράχνη |
| σφαλαγκωνιά (η): | ιστός αράχνης |