Ευάγγελος Ζάππας

image

Γεννήθηκε το 1800 στο Λάμποβο της Βορ. Ηπείρου. Το χωριό του διοικητικά ανήκε στην επαρχία Τεπελενίου, πατρίδα του  Αλή Πασά. Ο τελευταίος στρατολογεί τον Ευάγγελο Ζάππα σε ηλικία 13 ετών και τον στέλνει φρουρό σε φρούριο κοντά στα Γιάννενα.
 
Mε τη συμμαχία των Σουλιωτών με τον Αλή, ο Ζάππας, νιώθοντας βαθιά μέσα του Έλληνας μεταπηδά στην πλευρά των Ελλήνων αγωνιστών και πολεμά δίπλα στον Μάρκο Μπότσαρη με τον βαθμό του υπασπιστή.
 
Μετά τον θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη, πολεμά δίπλα στον Κωνσταντίνο Μπότσαρη αδερφό του Μάρκου .

Δίνει σκληρό αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας παρέα με τον στρατηγό Νικόλαο Ζέρβα , τον Λάμπρο Βέικο, τον Γκούρα , τον Μακρυγιάννη , τον Νοταρά και τον Πανουργιά. Το 1824 φθάνει μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου και αγωνίζεται σύμφωνα με άλλες πηγές δίπλα στον Καραϊσκάκη, στον Κολοκοτρώνη και στον Οδυσσέα Ανδρούτσο.
 
Το τέλος της Ελληνικής Επανάστασης τον βρίσκει να αρνείται την χρηματική αποζημίωση που δινόταν στους ήρωες του αγώνα και μεταναστεύει για το Βουκουρέστι εν έτει 1831.
 
Εκεί , άριστος γνώστης και χειριστής των δημοσίων σχέσεων, εξοικειώνεται αμέσως με τους άρχοντες της Παραδουνάβιας Παροικίας και τους Ηγούμενους των ελληνικών μοναστηριών . Νοικιάζει και καλλιεργεί μοναστηριακά κτήματα , ασχολείται με το εμπόριο και τις καλλιέργειες και αποκτά τεράστια περιουσία .
 
Η αγάπη του όμως για την πατρίδα, που τόσο πιστά υπηρέτησε στο στρατιωτικό μέτωπο, αλλά και η νέα του ζωή στην Βλαχιά, ωθούν τον Ζάππα άκληρο, και μοναχικό άτομο ως ήταν , σε πλήθος αγαθοεργών πράξεων και προς τις δύο πατρίδες του , κυρίως όμως προς την Ελλάδα.
 
Η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση εθνικής προσφοράς αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα το εγχείρημά του για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Γωρίζοντας ήδη τις αποτυχημένες προσπάθειες παρελθόντων ετών , προχώρησε στη σύνταξη υπομνήματος για την καθιέρωση ενός θεσμού, ο οποίος θα βοηθούσε την Ελλάδα να ακολουθήσει τους σύγχρονους ρυθμούς της βιομηχανικής επανάστασης. Το υπόμνημα στάλθηκε στις αρχές του 1856 προς τον βασιλιά της Ελλάδος Όθωνα και διατύπωνε την πρόταση για διοργάνωση Αγώνων στην Αθήνα στις 25 Μαρτίου 1857, προσφέροντας μάλιστα 400 μερίσματα της Εθνικής Ατμοπλοϊας , εταιρείας του ιδίου , με σκοπό τα κέρδη να χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση των Ολυμπιακών αγώνων, την Ολυμπιάδα και για τα βραβεία των νικητών.

Ο Ζάππας θα αναλάμβανε με αυτό τον τρόπο τα έξοδα αυτών καθώς και την ανέγερση ενός Ολυμπιακού κτιρίου, το γνωστό ανά τον κόσμο Ζάππειο Μέγαρο, όπου θα γινόταν η έκθεση των δειγμάτων της ελληνικής τέχνης και βιομηχανίας, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως μουσείο με αρχαιότητες για τους ξένους επισκέπτες.
 
Συλλαμβάνει έτσι την πρωτοποριακή για την εποχή του σκέψη της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, όχι μόνον ως αθλητικού γεγονότος αλλά και ως εμποροβιομηχανικών εκθέσεων και καλλιτεχνικών διαγωνισμάτων.
 
Ταυτόχρονα στέλνει και 2.000 αυστριακά φλορίνια για τα έξοδα των Α΄ Ολυμπίων, όπως ονομάζονταν οι ανωτέρω εκδηλώσεις.
 
Στα χρόνια που ακολουθούν , έχει συνεχή επικοινωνία με τον Αλέξανδρο Ρίζο Ραγκαβή Υπουργό Εξωτερικών και εκπρόσωπο της Ελληνικής Κυβέρνησης για την τελική διαμόρφωση του θεσμού. Τρία χρόνια μετά καταφέρνει να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε πλατεία των Αθηνών.
 
Οι Ζάππειοι αγώνες, που ακολουθούν τα έτη 1859, 1870 και 1875 μπορούν να χαρακτηρισθούν ως διεθνείς αφού συμμετείχαν αθλητές τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία .Τίθενται έτσι οι πλέον γερές βάσεις για την διοργάνωση των πρώτων μετά την αρχαιότητα Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 από το βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν  και τη  Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.

Πέρα από τις παραπάνω προσπάθειες εθνοευεργεσίας , ο Ευάγγελος Ζάππας χρηματοδοτεί την έκδοση λεξικού και γραμματικής της ρουμανικής γλώσσας.

Ενισχύει οικονομικά το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο και δίδει σημαντικά ποσά για την πρώτη αναστύλωση των κερκίδων του Παναθηναϊκού Σταδίου.

Φροντίζει επίσης για επισκευή Μοναστηριού στο Λάμποβο , απ’ όπου καταγόταν .
 
Ιδρύει σχολεία οργανωμένα με βιβλιοθήκες και με κατοικίες δασκάλων, τόσο στο χωριό του όσο και στις περιοχές της Πρεμετής, της Νίβανης, του Δέλβινου και της Δρόβιανης.
 
Το 1863 ο Ευάγγελος Ζάππας προσβλήθηκε από ψυχική νόσο και δύο χρόνια μετά αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μπροστένι της Ρουμανίας. Με την διαθήκη του αφήνει όλη τη περιουσία του στην επιτροπή των Ολυμπίων , με επικαρπωτή και εκτελεστή τον ξάδερφό του Κωνσταντίνο Ζάππα.

Your rating: None Average: 5 (2 votes)